SHKAKTON VIH-SIDA?

x	x

x	BAKTERIOLOGJIA	IMUNOLOGJIA	MIKOLOGJIA	PARAZITOLOGJIA	VIROLOGJIA
ANGLISHT	VIRUSI I IMUNODEFICIENCES HUMANE Apendiks 2: SHKAKTON VIH-SIDA? Dr Richard Hunt Professor University of South Carolina School of Medicine Përktheu: Profesor Kristaq Bërxholi Virolog - Fakulteti i Mjekësisë Veterinare Departamenti i Lëndëve Paraklinike Tiranë - Shqipëri
SPANJISHT
E-MAIL DR BERXHOLI



LIDHJE ME SEKSIONET E TJERA TË VIH DHE SIDA JANË NË FUND TË KËSAJ FAQEJE
	Pamvarësisht të dhënave të shumta që VIH është agjenti shkaktar i SIDA, ka ende shumë gjëra që ne nuk dimë rreth virusit. Disa thonë që mjafton fakti që SIDA është një infeksioni i VIH. Të tjerët flasin për ko-faktorët. Një numur i vogël por minoritet me influencë flasin që VIH nuk është malinjizues edhe pse është gjetur në shumë gjëndje imunosupresive, por nuk është shkaku i sëmundjes. Prej atyre që flasin sinqerisht për këtë janë Dr. Peter Duesberg dhe Kary Mullis. Këto që vijojnë janë argumentat e ngritur nëpërmjet të cilëve besohet që VIH nuk shkakton sëmundje. i) VIH nuk është në spermë. Në fakt, aktualisht ai është gjetur në një shkallë të lartë në shumë kërkime. ii) Virusët punojnë me tregues për të prodhuar virionet e reja dhe sëmundjen. Kjo deklaratë ngatëron virusët në qelizë, ku kjo është e vërtetë në shumë raste, kur kemi të bëjmë me sëmundje në individë. Ka shumë shembuj të sëmundjeve virale iii) Virusët nuk shkaktojnë sëmundje kur antitrupat neutralizues janë prezent. Kjo nuk është e vërtetë. Ka shëmbuj të sëmundjeve në të cilat përparimi ndodh pamvarësisht prezencës së antitrupave. iv) Më pak se 1 në 10,000 qeliza T4 janë të infektuara. Ne dimë që prezenca e VIH mund të shkaktojë apoptosis tek qelizat e pa infektuara. v) Disa hemofilikë marrin SIDA; në fakt ata vdesin prej imunosupresionit nga proteinat e gjakut terapeutik. Hemofilikët VIH pozitivë përfitojnë imunosupresion, por jo ata negativë. vi) Transfuzioni i gjakut të kontaminuar me VIH nuk duket se shkakton SIDA. Në një studim Meksikan është parë që prej 39 pacientëve që morrën VIH me anën e gjkaut, SIDA ndodhi në 3% e marrësve brënda 12 muajve, 50 % pas 29 muajve dhe 100% pas 48 muajve. Koha mesatare e mbijetesës pas shfaqjes së SIDA ishte 9 muaj. vii) VIH nuk plotëson postulatet e Kochut. Postulati 1: Agjenti infektiv ndodhet në çdo rast të sëmundjes në sasi të madhe për të shkaktuar patollogji. Kjo do të thotë se ka shumë raste të SIDA pa VIH. Mendohet se duhet të ketë shkaqe të tjera të imunosupresionit dhe kështu që mund të ketë sëmundje të ngjashme me SIDA pa VIH. Megjithatë shumica dërmuese e sëmundjeve imunosupresive të ngjashme me SIDA ndodhin në personat e infektuar me VIH. Postulati 2: Agjenti specifik i sëmundjes nuk është gjetur në sëmundje të tjera. Kjo u abandonua më vonë nga vetë Kochu kur ai gjeti që një agjent mund të shkaktojë më shumë se një sëmundje specifike. Postulati 3: Pas izolimit dhe kultivimit të tij, agjenti infektiv mund të shkaktojë sëmundjen në individë të tjerë. Agjenti infektiv mund të izolohet nga bujtësi i ri i infektuar. Në rastin e VIH, i cili shkakton sëmundje vetëm në njerëz, është e vështirë të bëhet kjo natyralisht për shkak të mungesës së vullnetarëve. Megjithatë ky postulat plotësohet nga të dhënat që vijojnë: Virusi i klonuar i pamjaftushmërisë immune tek simianët (VIS) shkakton një sëmundje të ngjashme me SIDA brënda një viti tek macaques. Karakteristikat e sëmundjes janë numuri i ulët i qelizave CD4+ T4 dhe infeksionet oportune të tilla si pneumonia pneumocistike. VIH-2, i cili është shumë i lidhur me VIH-1 dhe shkakton SIDA në Afrikën perëndimore, mund të shkaktojë SIDA në disa majmunë si baboonët. Përsëri është vrejtur humbja e qelizave specifike CD4+. Të dhëna të mira vijnë nga aksidenti laboratorik i ndodhur në fund të vitit 1980. Tre punonjës të laboratorit të cilët punonin me virusin u infektuan nga një klon i pufrifikuar i VIH-1. Pas 5 deri në 7 vjet, të tre kishin një sasi të ulët të qelizave CD4+ T4 dhe njeri zhvilloi pneumoninë pneumocistike dhe vdiq. Ata ishin serologjikisht pozitiv për VIH. VIH nga të tre pacientët u sekuencua dhe u pas se ai ishte i njëjtë me atë me të cilin ata ishin infektuar. Njeri e mori virusin nga një plagë e bërë kur punonte në centrifugë që përdorej për koncentrimin e VIH, tjetri nga membranat mukoze dhe ekspozimi facial, kurse tjetri kishte kontakt direkt me virusin megjithëse rruga aktuale e infeksionit nuk ishte e njohur. Asnjë prej të treve nuk kishte mënyrën e jetesës që mund të mendohet për mundësinë e marrjes së SIDA. Raporti i aksidentit u botua në vitin 1993 dhe infeksioni kishte ndodhur disa vite më parë. Punonjësi i laboratorit i cili zhvilloi pneumoninë pneumocistike nuk kishte marrë AZT ( të cilin Duesberg e ka ngatërruar si një shkaktar të mundshëm të SIDA). Kështu, të tre pacientët e ekspozuar kishin një pamjaftushmëri imune të rëndë (si rezultat i humbjes së qelizave specifike CD4) pasi ishin infektuar me VIH. Në vitin 1994, John Cohen (Science vol 266, f 1647) pyeti Duesberg rreth pozicionit të tij në VIH si rezultat i raporteve të tre punonjësve të laboratorit. Duesbergu nuk ishte dakort që postulatet e Kochut nuk e bindnin. Ai theksoi në Dhjetor të 1994 që 2 prej 3 punonjësve të laboratorit nuk kishin infeksione oportunistike, por nuk kishte informacion që një preson kishte vdekur. Në vlerësim të postulateve të Kochut, Duesberg ka argumentuar që duhet të shifen kriteret që pasojnë që të themi që VIH shkakton SIDA. Mikroorganizmi duhet të gjëndet në të gjitha rastet e sëmundjes. Ai duhet të izolohet nga bujtësi dhe të rritet i pastër në kultura. Ai duhet të riprodhojë sëmundjen orgjinale kur futet në bujtësit e ndjeshëm. Ai duhet të evidentohet në bujtësit e infektuar eksperimentalisht. Aktualisht duket që: Faktikisht të gjithë pacientët me SIDA janë të infektuar me VIH VIH është izoluar praktikisht nga të gjithë pacientët me SIDA, gjithashtu dhe nga gjithë individët seropozitivë me të dy stadet e sëmundjes atë të hershme dhe të vonë. Punonjësit e laboratorit aksidentalisht që u infektuan me virusin e VIH të koncentruar dhe purifikuar kanë zhvilluar SIDA. VIH është izoluar nga këta individë. Duhet që të theksohet që: VIH gjithmonë i ka paraprirë SIDA në popullacion. VIH është faktori i vetëm i përbashkët midis të prekurve me SIDA të cilët janë gay të San Franciskos, femrat Afrikane heteroseksuale, hemofilikët, fëmijtë dhe përdoruesit intravenozë të drogës. Brënda çdo grupi të riskut vetëm individët + VIH zhvillojnë SIDA. Duhet të themi se të gjithë antarët e këtij grupi janë subjekt i supresionit imun, por kjo nuk është në rastin me gratë e hemofilikëve. Ka lidhje më të mirë midis VIH dhe SIDA se sa midis cigares dhe kancerit të mushkërisë. Përmbledhje e të dhënave të bollshme që VIH është agjenti shkaktari i SIDA Përpara shfaqjes së VIH, syndromat e ngjashme me SIDA ishin të rralla, sot ato janë të zakonshme në njerzit e infektuar me VIH. SIDA dhe VIH kanë lidhje të pandryshueshme në kohë, vend dhe grup popullate. Faktorët kryesorë të riskut për SIDA janë kontaktet seksuale, transfuzioni, droga IV, hemofilia. Këto kanë ekzistuar për shumë vjet, por vetëm pas shfaqjes së VIH, është vënë re SIDA në këto popullacione. Infeksioni nga VIH është i VETMI faktor që parashikon faktin që një person do të zhvillojë SIDA Një numur survejimesh serollogjike tregojnë që SIDA është e zakonshme në popullacionet me antitrupa anti–VIH, porse është e rrallë në popullacionet me seroprevalencë të ulët të antitrupave anti-VIH. Studimet kanë treguar që imunosupresioni i rëndë dhe përcaktimi i sëmundjes SIDA ndodh ekskluzivisht në individë të cilët janë të infektuar me VIH. Numuri i ulët dhe persistent i qelizave CD4+ T4 janë jashtëzakonisht të rralla në mungesë të VIH apo në shkaqe të tjera të njohur të imunosupresionit. Thuajse çdo njeri me SIDA ka antitrupa kundrejt VIH. VIH mund te zbulohet thuajse tek çdo njeri me SIDA VIH plotëson postulatet e Kochut. Infantët e sapo lindur parezik sjelljeje zhvillojnë SIDA në rast se infektohen si rezultat i nënës së infektuar me VIH. Binjakët e infektuar me VIH zhvillojnë SIDA, kurse binjakët e painfektuar jo. Që nga shfaqja e VIH, mortaliteti midis hemofilikëve është rritur në mënyrë dramatike Studimet për marjen e infeksionit të SIDA nëpërmjet transfuzionit, kanë shpurë në zbulimin e VIH në marrësit si dhe tek dhuruesit Seks partnerët hemofilikë të infektuar me VIH dhe pacientët që u bëhet transfusion, marrin virusin dhe SIDA pa faktorë të tjerë të riskut. VIH infekton dhe vret qelizat CD4+ T in vitro dhe in vivo VIH dëmton qelizat prekrusore CD4 Virusi i trupit (VIH) ka lidhje të ngushtë me përparimin drejt SIDA VIH është i ngjashëm në genomën e tij dhe morfologjikisht me lentivirusët e tjerë që shpesh shkaktojnë pamjaftueshmëri imune, çrregullim të ngadaltë dhe të vazhdueshëm, neurodegjenerativ dhe vdekje. Baboonët zhvillojnë SIDA pasi janë inokuluar me VIH-2 që gjithashtu shkakton SIDA në njerëz. Majmunët e Azisë zhvillojnë një sëmunjde të ngjashme me SIDA, pasi inokulohen me virusin simian të pamjaftushmërisë immune. Është e qartë që lidhjet midis VIH dhe SIDA janë vërtet shumë të dukshme.




	PJESE TE TJERA TE VIH PJESA I VIRUSI I PAMJAFTUESHMËRISË IMUNE TEK NJERZIT DHE SIDA PJESA II VIH DHE SIDA; SËMUNDJA PJESA III KURSI I SËMUNDJES PJESA IV PËRPARIMI DHE BASHKË-FAKTORËT PJESA V STATISTIKAT PJESA VI NËNTIPET DHE BASHKË-RECEPTORËT PJESA VII KOMPONENTËT DHE CIKLI JETËSOR I VIH PJESA VIII LATENCA E VIH PJESA IX GJENOMA E VIH PJESA X HUMBJA E QELIZAVE CD4 PJESA XI INFEKTIMI I QELIZAVE TË TJERA NGA VIH DHE POPULLACIONI I POLYMORFIZMIT APENDIX I VAKSINA ANTI-VIH APENDIX II SHKAKTON VIH- SIDA? APENDIX III KEMIOTERAPIA ANTI-VIH
	Kthehu në seksionin e virologji të Microbiology and Immunology On-line faqja së fundi e ndërruar në Monday, February 16, 2015 faqja mbahet nga Richard Hunt