INFECTIOUS DISEASE

ENGLISH

VIROLOJİ - BÖLÜM ONALTI
PARAINFLUENZA, RESPIRATÖR SİNSİTYAL VE ADENO VIRUSLAR

Dr Margaret Hunt
Professor Emerita
University of South Carolina School of Medicine

Çeviren.
Prof. Dr. Selçuk Kaya
İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, Tıp Fakültesi
 

ÖĞRETİM HEDEFLERİ
Paramiksovirus yapısı, özellikleri ve sınıflandırılmasına kısa açıklama.
İnsan parainfluenza virus infeksiyonu, hastalık, epidemioloji, korunma ve tedavisinin tartışılması.
Respiratuar sinsityal virus infeksiyonu, hastalık, epidemioloji, korunma ve tedavisinin tartışılması.
İnsan metapneumovirus infeksiyonu, hastalık, epidemioloji, korunma ve tedavisinin tartışılması.
Adenovirus yapısı, özellikleri ve sınıflandırılmasına kısa açıklama.
Adenovirus infeksiyonu, hastalık, epidemioloji, korunma ve tedavisinin tartışılması.

 

SOĞUK ALGINLIĞI

Soğuk algınlığı akut, kendini sınırlayan nezle (Latince catarrhus, aşağı akması), üst solunum yolu mukoza zarlarına sınırlı sendromu gibidir. 100'den fazla serotipi var olan Rhinovirus, soğuk algınlığının yaklaşık %30 ila %50'sine neden olur. Coronavirüsler olguların belki de %10'unu oluşturmaktadır.

Bu bölümün kapsamı içindeki virüsler, soğuk algınlığının ek sık nedenleri, bununla birlikte, aynı zamanda daha ciddi hastalıklara neden olabilirler.

PARAMYXOVIRUSES GENERAL

Sınıflama

Aile Paramyxoviridae

Genus Üyeleri
Paramyxovirus - Parainfluenza [PIV tip 1,2,3,4]
Rubulavirus - Mumps virus
Newcastle Hastalığı Virus [kuşlar]
Sendai virus [fare]
Morbillivirus - Measles virus
Canine Distemper Virus
Pneumovirus - Respiratuar Sinsityal Virus (RSV)
Metapneumovirus

Yapı

Paramiksovirüsler zarflı RNA viruslarıdır. Onların RNA'sı negatif-sens ve non-segmentedir. Nükleokapsid helikal simetrilidir. Viral zarf iki viral kodlanmış glikoproteini içerir (Tablo 1):

• F proteini, füzyon aktivitesine sahip

• Bağlama proteini - H, HN veya G'ye göre, hemaglutinasyon aktivitesi (H), hemaglutinasyonu artı nöraminidaz aktivitesi (HN) sahiptir ya da hiç (G) olup

Paramiksovirusların genel yapısı, Şekil 1'de gösterilmiştir

 

Tablo 1 Paramyxovirus ailesi yüzey glikoproteinleri
GENUS	GLİKOPROTEIN	TİPİK ÜYELER
PARAMYXOVIRUS SUB-AILE
Paramyxovirus	HN, F	HPIV1, HP1V3
Rubulavirus	HN, F	HPIV2, HPIV4, Mumps virus
Morbillivirus	H, F	Measles virus
PNEUMOVIRUS SUB-AILE
Pneumovirus	G, F	Respiratuar sinsityal virus
Metapneumovirus	G, F	Metapneumoviruses

 

PARAINFLUENZA VIRUS

Parainfluenza virüsleri yetişkinlerde ve çocuklarda üst ve alt solunum yolu enfeksiyonlarına yol açan önemli viral patojenlerdir. Onlar küçük çocuklarda alt solunum yolu hastalığının nedeni olarak solunum sinsisyal virusdan sonra ikincidir.
 

Şekil 2. Paramiksovirus
© Dr Linda Stannard, University of Cape Town, South Africa (used with permission)

Yapı

Parainfluenza virusları yaklaşık 150-300 nm çapında nispeten büyük virüslerdir. Küresel ya da pleomorfik şekillidir (Şekil 1 ve 2). RNA negatif sens, bölünmemiş ve tek zincirli (ss)'dir. Nükleokapsidde, lifli veya balık sırtı gibi sıkı nükleoprotein (NP) fosfoprotein (P) ve büyük protein (L) ile bağlantılı sarmal RNA yer alır

İki virüs özel glikoproteinleri ile bağlantılı konaktan türetilmiş lipid çift tabakalarına sahip zarflı virüslerdir:

Hemaglutinin-Nöraminidaz (HN). Bu, aynı zamanda hemadsorption ve hemaglutinasyonu neden olan bir virüs bağlanma proteinidir.

Fuzyon protein (F). F proteini formları zarfdan dışarı sivri şekillidir. Enfeksiyonun ilk adımı olarak konak ve virüs ile ilgili hücre zarlarının füzyonu teşvik eder. Bu bir disülfit bağı ile bağlı 2 alt birimlerine, F1 ve F2 sahip aktif bir forma proteolitik bölünme ile aktive olan, biyolojik olarak aktif olmayan bir formda (F0) sentezlenir.

Matriks (M) proteini sadece zarfın içinde yer alır, hidrofobiktir
 

Üretme

Primer Rhesus maymunu böbrek epitel Hücreleri (PRMK), LLC-MK-2 ve insan embriyonik böbrek hücreleri gibi hücre hatları kullanılır. Sitopatik etki olarak yuvarlama, köprüleme, hücre lizizi ve sinsityum oluşumu meydana gelir. Hemadsorption (Hamster kırmızı hücreler üzerinde spesifik eritrosit reseptörler ile viral hemaglutinin arasındaki etkileşime bağlı olarak) 4 ° C 'de görülmektedir. Bu bile sitopatik etkilerin ortaya çıkmasından önce görülebilir ve erken tanı (özellikle PIV-1 ve PIV-3) için kullanılmıştır.

Patogenez

Enfeksiyonun ilk aşaması, konak hücre sialik asit reseptörlerine virüsun bağlanmasını içerir. Bu viral bağlanma proteini, HN glikoprotein tarafından sunulan bir işlev tarafından aracılık eder. Daha sonra, F proteini, konak hücre sitoplazmasına nükleokapsid yapının salınmasına ve soyulmasına yol açan viral zarf ve konak hücre membran füzyonunu katalize eder.

Transkripsiyon ve protein sentezinin oluşması için, ilk olarak mRNA, virüs tarafından sağlanması gereken RNA-bağımlı RNA polimeraz yardımı ile meydana getirilir. Polimeraz fonksiyonu P ve L muhtemelen NP proteinleri tarafından yürütülür. Genom, negatif sens RNA'dan daha sonra transkribe edilen tam boyda pozitif sens RNA oluşumu ile çoğaltılır.

Nükleokapsid montajı oluşur ve M proteinler sonra, viral glikoprotein modifiye hücre zarları ile ilişkilidir. Olgun virionlar tomurcuklanarak konak hücre zarlarından salınır.
 

Epidemiyoloji ve Bulaşma

Virus insanlara sınırlı ve antijenik kararlı olarak, her yerde bulunur. Çoğu insan beş yaşına kadar dört serotipinin birincil enfeksiyonunu geçirir; enfeksiyonlar sporadik olduğu kadar salgın olarak da ortaya çıkar. Hayatı boyunca tekrarlanan enfeksiyonlar olabilir.

İnsanlar genellikle yaklaşık 1 hafta virusu döker ama immün sistemi baskılanmış kişiler çok daha uzun süre yayabilir. Parainfluenza virusları deterjan ve ısıya karşı duyarlı, ancak en fazla 10 saat için yüzeylerde canlı kalabilir.

Bulaşma aşağıdaki yollarla gerçekleşir:

•  Büyük damlacıklar-Yakın temas yoluyla insandan insana
• Solunum salgıları aerosolleri

Fomitler (Virus yüzeylerde hayatta): Virus nispeten istikrarsız, ancak birkaç saat yüzeylerde yaşayabilir.

Parainfluenza virüsü son derece bulaşıcıdır.
 

ABD’de parainfluenza tipe 2’nin haftalık rapoları. Mevsimsel değişim.
CDC

.
ABD’de parainfluenza tipe 3’ün haftalık rapoları. Mevsimsel değişim.
CDC

Klinik Özellikler

Primer enfeksiyonlar ve tekrar enfeksiyonlar meydana gelebilir, ancak çoğu enfeksiyon, özellikle büyük çocuklarda ve erişkinlerde, asemptomatiktir. Kuluçka süresi 2-6 gündür. Reinfeksiyon en sık üst solunum yolunu içerir ve yaşam boyunca meydana gelir, klinik olarak daha az şiddetlidir.

Ateş ve solunum yolu enfeksiyonlarının spektrumu PIV tarafından gerçekleşir:

• Rinore/rinit, farenjit, öksürük, krup (laringotrakeobronşit), bronşiolit, ve pnömoni
• Krup - subglottik bölgede daralma oluşur ve nefeste zorluk, havlama benzeri öksürük ve ses kısıklığı ile sonuçlanır. Bu ateş, öksürük, ses kısıklığı, inspirasyon ve expirasyonda stridor ile ilişkilidir. Bu ağırlıklı altı yaşından küçük çocukların bir hastalıktır (çünkü onların dar hava yolları var). Birçok virüs kruba neden olabilir, ancak HPIV en sık nedenidir (HPIV 1> HPIV 2> hPIV3).

HPIV tip 1 ve 2 alternatif mevsim paternlerinde olmak üzere çoğunlukla sonbahar ve kışın krup salgınlarına neden olur. PIV-1 2-6 yaş arası çocuklarda atak yapmaya meyillidir.

HPIV-3, PIV-1 ve 2'den daha az sıklıkta ve sporadik olarak kruba neden olur. Genellikle ilkbahar ve yaz aylarında ortaya çıkar. PIV 3 ile primer enfeksiyon (RSV daha yaygın nedeni olmasına rağmen) 2 yaşdan daha küçük ve bebeklerde bronşiyolitin sık bir nedenidir.

HPIV-4 hafif üst solunum yolu enfeksiyonları ile ilişkilidir. Üst solunum yolu alt solunum yolundan daha sık tutulur. PIV4 iki türü vardır:A ve B.

Nadir olmasına rağmen otitis media, parotit, aseptik menenjit meydana gelir.
Özellikle ağır ve kalıcı enfeksiyonlar bağışıklığı baskılanmış çocuklarda ortaya çıktığı bilinmektedir ve yetişkinlerde uzun süreli viral dökülme görülür.
 

Klinik Tanı

Antijen Tespiti

Radyo-immunoasay, enzim immunoassay, fluoro-immunoassay, ve immunofluoresens metodlar antijen tespitinde kullanılır. Nazofaringeal sekresyonlar swab veya yıkamadan elde edilir ve buz içinde viral transport medyumla taşınır. Bu teknikler %70-90 sensitiftir.
Shell vial testi 4-7 günde üretip göstermede kullanılır. Hemadsorpsiyon sitopatik etkilerden önce gösterilemez. Immunofluoresens doğrulayıcıdır.

Antikor Tespiti
Seroloji akut ve iyileşme düzeyleri arasındaki farkı göstermek için hemagglutinin inhibisyon testi kullanır. Antikor titerlerinde bir 4-kat artış pozitif kabul edilir. Bununla birlikte, serolojik teşhis, spesifik olmayan inhibitörlerinin ve antikor heterotipisi (çeşitli PIV tiplerin yanı sıra kabakulak virüsü için ortak olan bir antikor) varlığından dolayı sınırlı bir değere sahiptir

Tedavi

Çoğu HPIV enfeksiyonu hafif ve kendi kendini sınırlar. Hiçbir spesifik tedavi ve anti-viral mevcut değildir. Krup için destekleyici tedavi rasemik epinefrin (Rasemik adrenalin dekstra ve epinefrin sol izomerinin 1/1 karışımıdır. L formu aktif bileşenidir) ve havanın nemlendirmesini içerir. Kortikosteroidler şiddetli vakalarda ılımlı kullanılabilmektedir.

Immunite

Enfeksiyonu takiben bağışıklık kısa ömürlüdür. Reenfeksiyonda bile yüksek antikor seviyeleri görülebildiğinden antikorun rolü net değildir. Hücre aracılı bağışıklık, muhtemelen enfeksiyonu sınırlandırılması için daha da önemlidir.

Annelerin anne sütündeki koruyucu antikorlar olabiliceğinden emzirme, yaşamlarının ilk aylarında HPIVs gelen bebekleri koruyor olabilir.

Infeksiyonun kontrolu

Asemptomatik virusun yayılması yaygındır, enfeksiyonun yayılmasını önlemek zordur. El yıkama ve solunum salgıları ile yüzeylerin kontaminasyonunun önlenmesi hastane yayılmasını sınırlamak için önemlidir.
 

Sınıflama ve Yapı

Aile Paramyxoviridae, genus Pneumovirus
RSV ile hücrelerin enfeksiyonu çoğu zaman, dolayısıyla adı burdan gelir sinsityum oluşumu ile sonuçlanır. Virüs ilk olarak şempanzelerde (Şempanze Coryza Virus) keşfedilmiştir ve insanlarda kaza sonucu enfeksiyon, insan patojen olarak tanınmasından neden oldu. Bu tek iplikli, negatif sense doğrusal RNA ile küresel veya pleomorfik zarflı virüslerdir (100-350 nm). İki yapısal olmayan sekiz yapısal proteini vardır.

Zarfın, iki glikoproteini var

• F proteini, füzyon proteini, hedef hücrelere viral parçacıkların füzyonu için önemlidir ve sinsitiyumlar oluşturmak için komşu hücreleri enfekte hücrelerin füzyon
• G proteini, konak hücrelere viral birleştirme için yüksek glikosillenme önemlidir. G proteininin tipinde antijenik varyasyon alt grubu (A veya B) belirler.

RSV Paramyxoviridae ailesinin diğer üyelerinin aksine H / N proteinlerinden yoksundur.

Özellikler

Bu virüsler iki saatten az eldivenlerde, altı saat boyunca yüzeylerde hayatta kalırlar. Onlar asidik şartlarda ve dezenfektanlarla, donma-çözülme döngüleri ile hızla canlılığını kaybeder.

Patoloji ve Patogenez

RSV (G proteini ile) nazal mukoza ve üst solunum sisteminin hücrelerine bağlanır. F proteini konak hücre plazma membranı ile viral zarfın füzyonunu sağlar. Virüs ayrıca göze bulaşabilir. Enfekte hücreler, nekroz ve hücre-hücre füzyon yoluyla (genellikle kültüre edilmiş hücrelerde görülen), syncytia formu oluşturur. Virüsün hücre hücre transferi solunum yolunda yukarıdan aşağıya doğru yayılmasına yol açar.

Mukozal ödem oluşur ve müsin salgılanması artar. Debris dökülmesine yol açar hücre nekrozu da vardır. Daha küçük hava yollarının (bronşiollerde) debris ve müsin ile takılı olması; bronkokonstriksiyon oluşturur. Peribronşiyal lenfositler dokuya sızabilir.

Konağın immün yanıtı da patolojik değişikliklerden bazılarına neden olur. Bazı bireylerde IgE yanıtı hava yolu hiper-reaktivitesi ile bağlantılıdır. Hücre aracılı bağışıklık ve humoral cevap enfeksiyonun şiddetini sınırlar.

Epidemioloji

RSV dünya çapında dağılıma sahiptir ve genç bebeklerde alt solunum yolu hastalıklarının önemli bir nedenidir. Çoğu çocukta 4 yaşına kadar bir RSV enfeksiyonu vardır. RSV Bronşiolitin en sık nedenidir ama Krupun nadir bir nedenidir.

Salgınlar geç sonbahardan (Kasım-Mayıs) bahara kadar meydana gelir mevsimliktir, virüs fomitler yoluyla ve eller vasıtasıyla, büyük damlacıklar aracılığıyla iletilir. RSV altı saat boyunca yüzeylerde yaşayabilir. Viral bulaşma az 1-3 hafta devam eder, ancak immün yetmezlikli konakçılarda daha fazladır.

Nozokomiyal yayılması yaygındır. Viral bulaşma üç haftaya kadar sürebilir ve bebekler özellikle, başlangıçta, (ml başına 107, viral parçacıklar), atkı aralığı yüksek bir virüs titresi gösterebilir. Asemptomatik viral yayılma da görülmektedir. Immün yetmezlik olan kişilerde uzun süreli dökülme var.

75,000 125,000 kadar bebek RSV enfeksiyonlarının nedeniyle ABD'de her yıl hastaneye yatıyor. Bunlar bronşiolit için hastaneye yatışların %50 ile 90 oluşturmaktadır.
 

Respiratuar Sinsityal Virus’un Morfolojik özelliği. Virion şekli değişken ve boyutu (ortalama 120-300nm arasında)

Akciğer kesiti: akut pnömoni, alveollerde epitel sinsitia oluşumu, solunum sinsityal virüs enfeksiyonu, calf pnömoni
© Bristol Biomedical Image Archive. Used with permission

Klinik Özellikler

Kuluçka süresi 4-6 gün (2-8 gün aralığında). İlk olarak, büyük çocuklar ve yetişkinlerde ateş, nezle, farenjit klinik özellikleri ile üst solunum yolu enfeksiyonu ('kötü soğuk'algınlığı) vardır. Alt solunum yolu enfeksiyonu (bronşiolit ve / veya pnömoni) üst solunum yolu enfeksiyonundan sonra öksürük, takipne, solunum sıkıntısı, hipoksemi, siyanoz klinik özellikleri ile ortaya çıkabilir. Öksürük 3 hafta devam edebilir.

Genç bebeklerde tek apne, uyuşukluk, sinirlilik, kötü beslenme, otitis media ve krup gözlenebilir. Radyolojik muayene özellikle sağ orta ve üst loblarda, atelektazi, çizgiler, hiperenflasyon ve perihilar infiltrasyon gösterebilir. Şiddetli enfeksiyonlar premature bebeklerde (özellikle 35 haftalıktan az gebelik ve kronik akciğer hastalığı olanlar), siyanotik konjenital kalp hastalığı olan ve immün yetmezlikli çocuklarda oluşur . Kadar ABD'de yılda 3000 kişiye kadar ölüme yol açar.
 

Tanı
Nazal yıkamalar, nazal aspirat veya swablar buz üzerinde taşınmalı ve hemen işlenmelidir. Hızlı tanı DFA, IFA, ELISA kullanılarak gerçekleştirilir. Viral kültür HeLa, Hep-2, maymun böbrek hücreleri gibi hücre hatlarında gerçekleştirilir. Sitopatik etkiler genellikle 2-5 gün içinde görülür. Immünofloresanlı Shell vial tekniği yararlıdır.
 

Tedavi
Tedavi genellikle sıvıların sağlanması, oksijen, hava nemlendirme, solunum desteği ile destekleyicidir. Steroidler ve bronkodilatatörlerin yararlı olduğu kanıtlanmış değildir.

Kemoterapi
Ribavirin (virazol) (kemoterapi bakınız), bir guanozin analoğu (aerosol) bazı etkinliği ile kullanılmıştır ama sadece (prematüre bebeklerde ve immün yetmezlik) ciddi hastalık için yüksek risk altındaki kişilerde kullanılır.
 

 

Immunite

Humoral immunite
Nötralize antikorlar, F ve G proteinleri karşıdır. IgA, ayrıca, enfeksiyon sırasında üretilir. Nötralize edici antikor düzeyi nötrleştirici aktivitesine karşılık gelmez. Bağışıklık kısa süreli bu nedenle reinfeksiyon yaygındır. Yenidoğanlarda doğuştan gelen bağışıklık olabilir.
IgE yanıtı bazı kişilerde görülür ve gelecekteki hava yolu hiper-reaktivitesi için bir belirteç olabilir.

Hücresel immunite
Bu T hücreleri tarafından gerçekleştirilir. Sitokin üretimi hastalığa katkıda bulunur.
 

Yayılımın Önlenmesi

Izolasyon ve kohort hemşirelik kadar el yıkamada çok önemlidir. Sağlık hizmeti sunucuları, koruyucu giysiler, yani önlük, eldiven, maske ve gözlük takmalıdır


Immunizasyon

Aşı
Hastalığın şiddetinde bir artış ile ilişkili olduğu için inaktive aşı artık kullanılmamaktadır. Diğer alt birim aşı adayları deneme aşamalarında ama hiçbir aşı henüz kullnımda değilidir.

Pasif immunite- Palivizumab
Palivizumab (SYNAGIS) RSV karşı pasif bağışıklık veren bir hümanize monoklonal antikordur. Bu rekombinant DNA teknolojisi ile yapılmaktadır. Kurucu antikorlar virüsün yüzeyi üzerinde RSV zarf füzyon (F) proteininin A antijenik bölgesinde bir epitopa bağlanır Böylece membran füzyonunu bloke eder. Ayrıca, RSV ile enfekte olmuş hücrenin hücre-hücre füzyonunu önler. Bazı RSV varyantları, antikor bağlanma sitesinde F proteininin mutasyonunun bir sonucu olarak, laboratuar deneylerinde palivizumaba dayanıklıdır. RSV F üzerinde A antijenik bölge dışında bilinen sekans varyasyonları palivizumab ile nötralizasyona dirençli RSV işlemek için gösterilememiştir.

Palivizumab enjeksiyonları konjenital kalp hastalığı gibi prematüre veya diğer tıbbi sorunlar nedeniyle RSV'li ciddi alt solunum yolu hastalığı için yüksek riskli olan bebekler için tavsiye edilir. Faz III klinik çalışmalarda, palivizumab RSV enfeksiyonunun bir sonucu olarak, hastane yatış riskini yaklaşık % 50 azaltır. Bu RSV mevsiminde kas içi enjeksiyon yoluyla ayda bir kez verilir. Aynı zamanda çok pahalıdır.

 

 

İNSAN METAPNEUMOVIRUS

Bu virüs (Pneumovirinae alt ailesi, Paramyxoviridae ailesi) yakından RSV ile ilgilidir ve ilk olarak 2001 yılında Hollanda'da bir patojen olarak kabul edildi. Üst ve alt solunum yolu enfeksiyonlarında rolü artık dünya çapında kabul ediliyor ve çocuklarda solunum yolu hastalığının %5 nedeni olabilir. RSV ile sıklıkla birlikte enfeksiyon yapar.

Metapneumovirus yerde bulunur ve beş yaşına kadar çoğu kişi seropozitif ve böylece virüs tarafından enfekte edilmiştir. Birçok enfeksiyon asemptomatik fakat virüs soğuk algınlığı, otitis media, pnömoni veya bronşit belirtileri ile hem üst hem de alt solunum yolu enfeksiyonlarına neden olabilir. Ayrıca ilik alıcılarında pnömoni yapabilir, muhtemelen ölümcül olabilir.

Kış aylarında belirgin salgınlar vardır. İki ana HMPV türleri (A ve B), 2 alt tipleri ile birlikte (A1, A2, B1, B2) ve bunların her biri baskın suşu değişen popülasyonunda dolaşımdadır.

Metapneumovirus PCR ile tespit edilebilir, ancak ticari olarak temin edilebilen herhangi bir testi yoktur.
 

Sınıflama
Adenoviruslar Adenoviridae ailesinde, Mastadenovirus genusundadır.

DNA homolojisi ve hemaglutinasyon özellikleri baz alınrak yapılan ileri sınıflamada 6 subgruba (A - F) ayrılır.

Yaklaşık 47 serotip insanlardan izole edilmiştir.

Tip 40, 41 subgrup F içinde olup enterik patojendir.

Yaygın serotipler; 1 - 8, 11, 21, 35, 37 ve 40.
 

Adenovirus yapısı

Adenovirus
© Dr Stephen Fuller, 1998

Yapı

Adenoviruslar 70-90nm çapında zarfsız viruslardır.

Genomu 2 major proteinli lineer çift-zincirli (ds) DNA’dır.

252 kapsomerden oluşan ikosahedral kapsidlidir. 240 hekzon; bir terminal düğme projeleri ile bir lifden köşelerde 12 pentonu vardır. Bu kompleks, hücreler için toksik olan - protein sentezinin inhibisyonu yoluyla yuvarlama ve hücrelerin ölümüne neden olur. Fiber proteinleri hedef hücre spesifıtesine belirler.

10 yapısal proteini bilinir.
 

Adenovirus
©Dr Linda M Stannard, University of Cape Town, South Africa, 1995 (used with permission).

AdenovirusTransmisyon elektron mikrografisi
CDC/Dr. G. William Gary, Jr.
 

Patogenez ve Replikasyon
Virus primer olarak konjunktiva, respirator, gastrointestinal ve genitouriner sistem mukoepitelyal hücrelerini hedef alır. Konak hücre reseptorlerine fiber proteini ile bağlanır. Virus konak hücre sitoplazmasında replike olur, fakat viral DNA konak hücre nükleusunda replike olur. Replikasyonun erken ve geç safhalarını virionun birleşmesi ve salınımı izler.

Hedef hücrelerde 3 tip infeksiyon oluşur:

• Litik - virus infeksiyonunun sonucu olarak hücre ölümü (mukoepitelyal hücreler)
• Latent / persistan / gizli - Konak hücrede virus kalır, hücreyi öldürmez (tonsil, adenoid, Peyers plakları gibi lenfoid doku)
• Onkojenik transformasyon – hücre ölümü olmadan hücre büyümesi ve replikasyon devam eder. Bu hamsterlarda sıklıkla A grubu viruslarla görüldü, (bakınız onkojenik viruslar).

Adenovirus ayrıca lenfoid doku ilişiklerinde çoğalır ve devam eden viremi viseral organlarda sekonder infeksiyona neden olur.

Virusun verimsiz (hata eğilimli) replikasyonu çok aşırı antijenik bileşenlerle sonuçlanır. Bu çözünür antijenler olarak in vitro kültür sıvısı içine serbestleşir ve hücrelerde bazofilik boyanan intra nükleer inklüzyon cisimciklerinin oluşumuna yol açar.

Özellikler

Adenoviruslar çevresel, düşük pH, safra ve proteolitik enzimlere dayanıklı - Bu özellikleri sayesinde GI sistemde yüksek titrelerde çoğalması mümkün.
 

Klinik Sendromlar
Adenoviral infeksiyonların yaklaşık yarısı subkliniktir. Çoğu infeksiyon self-limited olup tip-spesifik immuniteyi uyarır.

İnkubasyon periyodu 2-14 gün; gastroenterit için genellikle 3-10 gün

Farklı klinik sendromlar tanımlanmıştır:

• Göz
  Epidemik Keratokonjunktivit (EKC), akut follikuler konjunktivit, farenjikonjunktival ateş
• Respirator sistem
  Common cold (rinit), farenjit (ateşli/ateşsiz), tonsillit, bronşit, farenjikonjunktival ateş, akut respirator hastalık (LRI), boğmaca benzeri sendrom, pneumoni- bazen sekelli
• Genitouriner
  Akut hemorajik sistit, orşit, nefrit, okulogenital sendrom
• Gastrointestinal
  Gastroenterit, mezenterik adenit, intussusception, hepatit, appendisit. Diare diğer viral gastroenteritlerden daha uzun olma eğiliminde değildir

Adenovirus infeksiyonunun nadir sonuçları: Meninjit, ensefalit, artrit, deri döküntüsü, myokardit, perikardit, hepatit. Fatal hastalık latent virusun reaktivasyonu veya yeni infeksiyonun sonucu olarak immunokompromize hastalarda ortaya çıkabilir.
 

Epidemioloji

Endemik, salgın ve sporadik enfeksiyonlar ortaya çıkar. Salgınlar askeri birlikler, havuz kullanıcıları, yerleşik kurumlar, hastaneler, gündüz bakım merkezleri vb yerlerde not edilmiştir.

Bulaşma damlacıklar,-fekal oral yol (direk ve zayıf klorlu su) veya fomitler tarafından olur

Çoğe infeksiyon subkliniktir

Enfeksiyonlar, hastalığın ilk birkaç gün içinde en bulaşıcı olduğu Ancak bulaşıcı dönem devam edebilir çünkü klinik enfeksiyon aralıklı ve uzun süreli rektal dökülme olabilir

Sekonder atak oranı aile içinde %50’ye ulaşabilir

Adenovrius salgınları mevsimseldir: Respiratuar sıklıkla hastalık kış sonu ve erken yaz arasında görülür. GI hastalıklar mevsimsel özellik göstermezken faringokonjunctival ve EKC infeksiyonları yaz aylarında ortay çıkar


Tanı

Swap (nazofaringeal, konjonktival, rektal veya diğer) ve yıkama, kornea kazıntı, dışkı, idrar veya biyopsi ve otopsi malzemeleri vb gibi klinik örnekler, viral taşıma ortamında taşınmalıdır.

Hücre kültüründe viral üreme için HeLa, human embryonic kidney (HEK) ve human fetal diploid cells (HDFL) kullanılır. A549 hücreleri tip 1-39 için kullanılır.

Subgrup F (serotip 40, 41) bu hücre dizisinde üremez, ama Graham-293 (modifiye HEK hücreleri)’inde ürer.
Shell vial kültür tekniği hızlı tespit için katkı sağlar.

Sitopatik etkiler hücrelerin yuvarlaklaşma ve şişmesini içerir. Hücreler refraktil ve düzensiz topaklar halinde kümelenmiş olabilir. Bir faringeal numunesinden virüsün izolasyonu dışkı örneğinden daha güncel bir klinik enfeksiyonu düşündürür.

Enterik tipleri hızlı tanımlama (40 41 serotipleri) immünfloresans antikor, ELISA ile olabilir. İmmun EM (serum ile agregasyon) da kullanılabilir

Diğer tanımlama methotları: şuan elektron mikroskopi, polimeraz zincir reaksiyonu ve nükleik asid probları kullanılabilir.

Seroloji sadece epidemiyolojik çalışmalar için kullanılır

Korunma

• El yıkama
• Temas önlemleri, sağlık bakımlarında respiratuar önlemler
• Yüzme havuzu yetersiz klorlama
• Oftalmoloji ekipmanlarının sterilizasyon / dezenfeksiyonu ve oftalmik ilaçların tek doz şişelerde kullanımı

Aşı

Bu iki adenovirüs ( 4 ve 7 tiplerine karşı) tipi nedenli çoğu hastalığı engellebilecek canlı, enterik kaplı oral aşı vardır. Aşı sadece 17- 50 yaş arasında askeri personel için onaylanmış ancak yan etkileri vardır, bazıları şiddetli olabilir. Aşılamanın altı ayı içinde idrar ya da dışkıda kan, pnömoni, mide ya da bağırsak iltihabı dahil ciddi sorunlar yaklaşık yüzde birinde bildirilmiştir.

.

  Mikrobiyoloji ve İmmünoloji On-line, Viroloji Bölümüne Dönünüz

This page last changed on Monday, June 06, 2016
Page maintained by Richard Hunt